Het projectgebied ligt ingeklemd tussen erg verschillende korrels, deze van de bescheiden ééngezinswoningen en deze van de loodsen. Een zoom out leert ons dat in het gebied tussen de Meulestedesteenweg en de Voorhavenlaan nog een aantal andere korrelmaten terug te vinden zijn die het midden houden tussen middelgrote pakhuizen en kleinschalige bijgebouwen aan tuinen en koeren. We erkennen deze diversiteit aan korrels als een positieve mix die het karakter van de buurt bepaalt en die we graag aanvullen en versterken op ons terrein.
In de harde rand is de bebouwing maximaal en dens. Aan de lange gevel van de Voorhavenlaan wordt een mix van 24 appartementen voorzien waarvan 13 rechtstreeks toegankelijk vanaf de straat. We maken met andere woorden een onderscheid tussen de grondgebonden rijwoningen en de woonentiteiten op de verdiepingen, deze zijn respectievelijk opgedeeld in twee delen: een gaanderij gelegen aan de straatzijde en een gaanderij die connectie biedt met het binnengebied. De ronde (trappen)kokers hebben een specifieke vormgeving die de rationaliteit in de langste gevel doorbreekt en duidelijk herkenbaar is voor allen. Door te werken met gaanderijen vermijden we donkere binnengangen en krijgt het gebouw tevens een levendigere aanblik. De smalle doorgang aan de Meulestedesteenweg wordt geoptimaliseerd met twee wooneenheden, elk met hun eigen tuin of terras.
De harde rand wordt tweemaal doorbroken: eenmaal door en welbewuste gekozen fietsdoorgang aan de Voorhavenlaan en langs de ‘achterzijde’ een doorgang voor autoverkeer.
De zachte kern wordt opgevat als een groene entiteit met verschillende functies. In de eerste plaats biedt ze de ruimte om 15 van de in totaal 27 wooneenheden van een private tuin te voorzien. Door een eenvoudig poortje worden de private tuinen ontsloten naar het collectieve binnengebied. Dit private gebied met een gemeenschapskarakter biedt de kans aan de bewoners om elkaar te ontmoeten en dient ook als zachte doorsteek van het terrein. Verder is er plaats voor (fietsen)bergingen en parkeerplaatsen. Tot slot wordt het binnengebied opgeladen met drie woningen als vaste ijkpunten waartussen de rest zich plooit.
Gezien de diverse korrelgroottes en het concept “Harde rand / Zachte kern” streven we naar een heterogeen ensemble. Heterogeen omdat de gelaagdheid van het project niet mag leiden tot een enkelvoudige aanpak. Een ensemble omdat we streven naar een ontwerp waarin diversiteit op een evenwichtige manier bij elkaar gebracht wordt. Concepten mogen immers niet ten laste worden van de uiteindelijke bewoners maar moeten in de architectuur oplossen. Concreet vertaalt dit zich in ons project in een tweeledigheid: een rood binnengebied met een grijze omranding. Dit in analogie van de directeurswoning en ateliers van Geo Henderick uit de buurt en eveneens met een duidelijke verwijzing naar de industriële bakstenen havenarchitectuur die de wijk doorspekt. Als doorbreking van de rigiditeit in de gevel aan Voorhavenlaan voorziet kunstenaar Dirk Zoete een gelakte stalen poort die op herkenbare wijze de bewoners toegang verschaft tot het binnengebied. Deze poort is net als de voordeuren eveneens in het rood, een voorbode van wat de bezoeker in het binnengebied te wachten staat.