Het Stadsgebouw heeft als publiek gebouw een bijzondere en centrale plek in het masterplan voor de Oude Dokken. Op een locatie van dergelijke grootschalige stadsontwikkeling vormt zij een sturend element in de werking van een nieuwe wijk. Dit vormt voor ons het startpunt zowel op grote als op kleine schaal.Het stadsgebouw biedt als een solide monoliet tegenwicht aan de industriële mastodonten en krijgt bovendien een ander statuut, tussen flat en fabriek, toegewezen verschillend aan de aanwezige bouwblokken.
De identiteit van het Stadsgebouw als openbaar gebouw vormt de hoofdinsteek voor het ontwerp van de gevels en de keuze van materialen. We streven uitdrukkelijk naar een Stadsgebouw met een eenduidige serene aanblik in plaats van een gebouw met verschillende gezichten. De geleding in de gevels van het compacte hoofdvolume wordt bedacht in relatie tot het grid van kolommen dat de rationele draagstructuur van het gebouw vormt. De ritmiek verleent het Stadsgebouw een openbaar en toegankelijk gelaat. Naar analogie van andere prominente gebouwen in Gent, o.a. de Vooruit, de Boekentoren, het museum voor Schone kunsten, … zal ook het nieuwe Stadsgebouw opgetrokken worden in een metselwerk van een gele tint in combinatie met grijs architectonisch beton, bronskleurig buitenschrijnwerk en een mobiele zonnewering in een frisse kleur.
De continuïteit van het speellint, de rode draad doorheen het masterplan van OMA, wordt op ons terrein voorzien via de buitenspeelplaats die zich tussen het Stadsgebouw en de koopvaardijlaan bevindt. Hierdoor wordt de link gelegd tussen het park en de Schippersmarkt. Het kruispunt van deze verkeersstromen wordt gedefinieerd als een speelplaats met een specifiek publiek karakter, als zachte grens tussen publiek en privaat. De buitenspeelplaats geniet het bijzondere statuut van sociale ankerplaats. Ze biedt de verschillende gebruikers naast passage ook een plek voor verblijf. Kunstenaar Philip Aguirre Y Otegui geeft de plaats vorm. In navolging van één van zijn eerdere werken “Théâtre Source” wordt ook hier een plaats gemaakt om “te doen, te zien, te zijn en te zeggen” zoals Philip het verwoordt.
De algemene lay-out is geïnspireerd op de ontwerpen van de Arabische grootmeester Mimar Sinan die in zijn ontwerp voor de Süleymaniye moskee een ommuurd voorplein voorzag als intieme ontmoetingsruimte. De buitenspeelplaats wordt voorzien van een poreuze muur met alternerende diktes waarin functies kunnen ondergebracht worden: poorten, hellingen, trappen, nissen, groen, … als ware het een organisch gegroeide vestingmuur. Als contragewicht voor de hoge toren aan het schippersplein wordt er een hoge uitgeholde kegelvormige sculptuur voorzien vergelijkbaar met de schoorstenen van het Palacio Nacional de Sintra. Deze fungeert als buitenkeuken en overdekte ontmoetingsplek.