De projectsite wordt gekenmerkt door een ogenschijnlijke tweespalt: haar ligging in een rustige rurale dorpskern enerzijds en de bedrijvigheid van de diverse aanwezige voorzieningen anderzijds. Onderliggend masterplan beoogt dan ook het landelijke wonen dusdanig te cultiveren dat een harmonieus samenspel ontstaat tussen verblijf en vermaak. Diverse parkzones fungeren hierbij als mediator tussen beide sferen.
Concreet worden op de projectsite twee groene longen voorzien: één versterkt de bestaande populierenrij en haar bufferrol tussen de achtertuinen en de schietstand; terwijl de andere zich opwerpt als mediator tussen schietstand, sporthal, buurthuis en het nieuwe woonproject. Diametraal tegenover laatst vermelde groene lob bevindt zich een publiek plein, waarop het te realiseren ontmoetingscentrum als kerk ten midden van het nieuwe woonproject gepositioneerd wordt. Door haar strategische positie vormt dit gebouw immers hét ankerpunt bij uitstek.
De invulling van de percelen langs het te realiseren ontmoetingscentrum wordt gekenmerkt door het streven naar het typisch landelijke wonen. Desondanks worden binnen het stramien van schijnbaar willekeurige verkaveling twee verschillende woonvormen gerealiseerd. Zo hebben de sociale huurwoningen in het noordoosten een uitgesproken introvert karakter. Zij beschikken over een individuele tuin en het gebied is slechts doorwaadbaar door middel van een duidelijk afgebakende voetweg. De seniorenwoningen in het zuidwesten zijn daarentegen veel meer op het gemeenschapsleven gericht. Zij worden omgeven door een systeem van steegjes en pleintjes.
De uiterlijke verschijningsvorm van de woningen refereert sterk aan de eenzame chalet op de heide. Een eenvoudig volume overkapt door een zadeldak en voorzien van een eigen haard en portiek.
Samen met andere archetypische elementen, zoals baksteen, dorpel en regenpijp, evoceren haard en portiek derhalve het beeld van de oerwoning; een plek waar personen en gezinnen van verschillende sociale en/of culturele achtergrond hun thuis vinden. Dezelfde thematiek speelt bij het ontmoetingscentrum, dat door zijn langgerekte vorm en specifieke volumetrie kan opgevat worden als een schakeling van twee woningen. Een groot huis voor allen, waarbij de schouw een prominente plaats inneemt.